Van alle politici die met enige regelmaat hun bezorgdheid over de multiculturele samenleving uitspreken is Frits Bolkestein wel de meest prominente. Dat heeft hem in rechtse en nationalistische kringen een zekere populariteit opgeleverd. Regelmatig is hij op dit thema teruggekomen en aanvankelijk schuwde hij ook hardere uitspraken niet. Zo maakte hij het thema criminaliteit onder allochtonen bespreekbaar en waarschuwde hij dat toekomstige generaties ons zouden vervloeken als de integratie niet lukt.

Bolkestein heeft onlangs een nieuw boek geschreven over dit onderwerp, "Moslim in de Polder" geheten. Het is interessant om te zien hoe Bolkestein nu over de multiculturele samenleving en in het bijzonder de plaats van de moslims daarin denkt.

Het boek begint met een inleiding waarin in het kort enkele problemen van de moslims in Nederland worden aangestipt. Zoals bijvoorbeeld de criminaliteit, de huwelijksmoraal, tolerantie tegenover andersdenkenden, maatschappelijke achterstand, positie van de vrouw, de invloed van landen als Libië en Saoudi-Arabië bij de financiering van moskeeën, enzovoorts. Daarin komen al enkele onthullende cijfers naar voren; wat dat betreft windt Bolkestein er geen doekjes om. Wist U bijvoorbeeld dat ongeveer de helft van de besturen van de moskeeën in de grote steden betrokken is bij grootschalige hasjhandel of het witwassen van geld. Dus als U zich afvraagt hoe de moslims hun moskeeën financieren, dan is hier één van de antwoorden. Een ander onthullend cijfer. Wist U dat, zo blijkt uit een onderzoek in het Gooi, 60 tot 70 % (!!) van de Marokkanen aldaar bijverdiensten heeft uit de hashhandel. Bolkestein haalt in zijn inleiding dan ook de IRT enquêtecommissie aan die schrijft dat "de directe en indirecte betrokkenheid van leden van de Surinaamse, Turkse en Marokkaanse gemeenschappen bij de georganiseerde criminaliteit uit de landen van herkomst onrustbarend groot is. De georganiseerde misdaad in etnische groepen kan een desastreuze uitwerking hebben op de maatschappelijke positie van minderheden.". Kortom een onheilspellende inleiding.

In het gedeelte daarna volgen zeven interviews met vooraanstaande moslims van Nederlandse, Surinaamse (ook veel Surinamers zijn islamiet), Turkse en Marokkaanse afkomst, waaronder twee vrouwen. Bolkestein heeft bewust gezocht naar in het leven geslaagde moslims. Hij wilde niet het zoveelste alarmerende boek schrijven over de integratie, maar ook de andere kant laten zien, namelijk die van de geslaagde immigrant. Het boek lezende is het wel opvallend dat veel, eigenlijk bijna alle, geïnterviewden, wat betreft beroep, in "moslim-verbonden beroepen" zijn blijven hangen zoals journalist bij een Marokkaans radioprogramma, adviseur minderheden bij de politie en dergelijke. Succesvol dus wel, geïntegreerd eigenlijk niet.

Ik zal U de afzonderlijke interviews besparen; ze zijn overigens zeer de moeite waard om te lezen. Wat wel in de interviews opvalt, is dat de enorme problemen die er in Nederland van hun kant zijn, door hen toch anders gezien worden. In de interviews is bijna geen woord van excuus aan de Nederlandse samenleving te horen. Ook geen verontschuldiging voor het buitengewoon criminele gedrag van hun jeugd. Bolkestein vraagt daar ook niet echt op door. Of dat nu komt omdat het maken van een gebaar van excuus in hun cultuur niet gewoon is, of omdat ze een hoge mate van criminaliteit onder allochtonen acceptabel vinden, wordt uit het boek niet duidelijk. Wel wordt duidelijk dat de moslimcultuur wordt gekenmerkt door een zekere zelfbewustheid, soms zelfs door zekere superioriteitsgevoelens, die voor ons Nederlanders bedreigend over kunnen komen.

Het derde deel van het boek bestaat uit een rede van Bolkestein, getiteld "Europa en de Islam", en vormt als het ware de conclusie van het boek. Die conclusies zijn werkelijk verbijsterend in hun naïviteit en tonen een gebrek aan ruggegraat van Bolkestein. Bolkestein ontkent daarin met zoveel woorden dat de Islam een bedreiging vormt voor de westerse samenleving. Dat zijn duidelijk de woorden van een kamergeleerde. Dat zijn niet de woorden van iemand uit de Schildersbuurt, Spangen of de wijken in Brussel waar onlangs zoveel rellen waren. Bolkestein gaat een hele theoretische discussie aan met enkele moslims die totaal niet representatief zijn voor de moslim-gemeenschap en trekt daaruit conclusies die heel ver afstaan van de dagelijkse praktijk. De dagelijkse praktijk is er één van criminaliteit. De dagelijkse praktijk is er één van een samenleving die totaal gesegregeerd is. De dagelijkse praktijk is er één van grote tegenstellingen tussen moslims en niet-moslims. En de dagelijkse praktijk is ook dat bijvoorbeeld in een stad als Amsterdam nu al 60% van de schoolgaande jeugd allochtoon is. Een verontrustend vooruitzicht.

Na lezing van dit boek is duidelijk dat mensen die zich zorgen maken over Nederland, niet op Bolkestein en zijn VVD moeten stemmen. Eigenlijk wisten we dat al. Want ook onder de kabinetten waar de VVD in zit, gaat de immigratie gewoon door, blijven de asielzoekers komen en blijft de criminaliteit onder allochtonen verontrustend stijgen. Bolkestein signaleert de problemen wel, maar zal de geschiedenis ingaan als iemand met te weinig ruggegraat om de bakens van immigratie te verzetten.

Eduard den Hollander

Frits Bolkestein "Moslim in de Polder" Uitgeverij Contact ISBN 90-254-2093-1, prijs:¦ 29,90