HEEMLAND 21 (zomer 2001)

  

ISLAM EN LEEFRUIMTE

Minachting voor Nederlanders

Alhier woonachtige allochtonen stellen nu reeds de vraag waarom criminele Nederlanders niet het land uitgezet worden (uitspraak van H. Karacaer, directeur van Milli Görüs), en waarom boeren hier nog hun bedrijf uitoefenen terwijl hun grond hard nodig is voor woningbouw (Baldewsing). Zij zien Nederlanders waarschijnlijk slechts als uit dit multiculturele land verwijderbaar bandeloos gepeupel, als lieden die hier even weinig te betekenen en te vertellen hebben als zijzelf; eigenlijk minder, want zonder erkende achtergrond en cultuur.
Zou dit denken over het Nederlandse volk mede komen doordat deze allochtonen na hun intocht niets anders voorgehouden is en geleerd werd door onze ‘barmhartige’ onthaalcommité’s van elitaire snit, de snobs van de welzijnssector, de immigratielobby's die zich op de borst kloppen vanwege hun meeleven en openstaan voor buitenlanders. Allochtonen vinden hierin dus volop steun van liberale, joodse en christelijke gegoeden die neerzien op buitenkerkelijken zonder uitgesproken godsdienst, de heidenen.
Moralisten, zowel liberale als fijne, beschouwen zulke Nederlanders als "normloze atheïsten met verwaarloosde familiebanden"; en ze spuwen hun gal uit over deze, die niet in een God geloven. Maar wat weten zij van buitenkerkelijken af behalve wat banale praatjes over hen? Wat weten zij van hun opvoeding en geestesbeleving? Juist de zelfingenomenheid binnen de kerken heeft veel Nederlanders, vaak van mindere stand, de kerk doen verlaten. Buiten de kerk dachten ze vrij te zijn van schijnheilige betweterij. Maar niets bleek minder waar, wijl de terreur der politieke correctheid ook daar hoogtij viert.

Nederlanderhaat ook te wijten aan voeding vanuit eigendunk der elites

In dit algehele geestesklimaat, doordrenkt van een elitaire afwijzing van elk autochtoon volksgevoel, zijn de hatelijke opmerkingen van de imam Khalil El-Moumni aan het adres van Europeanen niet verwonderlijk. Het was letterlijk racisme: "Europeanen staan lager dan honden en varkens". Vreemd genoeg werd juist dìt niet veroordeeld, - het is immers slechts racisme jegens blanken -, maar richtte de elitaire verontwaardiging zich op discriminatie van homo’s.
Alles sluit feilloos op elkaar aan, want de Islam kent geen eerbied voor ongelovigen. Islamieten is niets anders geleerd dan hard over Nederlanders te denken en tegen ze te handelen. Een moslim merkte via de televisie op, dat binnen 50 jaar in Nederland Bosnische toestanden zullen heersen. In veel steden is voor hen de inheemse bevolking een te dulden minderheid aan het worden.

Nationale in- en uitsluiting, wie zijn staatsvijanden?

Dat linksen en liberalen nu pas zo geschokt doen, is je reinste gehuichel. Het is welzo dat zijzelf en hun opvattingen metterdaad doelwit van discussie zijn geworden, deze keer niet ‘uitgelokt’ door "rechtse" Nederlanders. In het geding zijn nu linksliberale heilige huisjes. Hun doorgeschoten begrip voor homosexueel gedrag met al z’n uitspattingen en hun zogenaamd vooruitstrevende wetgeving inzake het homohuwelijk worden toevallig juist door hun vertroetelde minderheden aan de kaak gesteld. Pas daar schrikken ze van. Onderwijl is de kolonisatie van dit land tot een ‘samenleving’ met bijna een kwart uitheemsen een voldongen feit. De minderheden zijn talrijk, machtig en mondig geworden, en eisen hun plaats op, ook in het publieke debat.
De BVD maakt het in haar jongste verslag zo bont dat ze een ieder die het integratiebeleid van de overheid niet steunt als potentieel staatsgevaarlijk beschouwt: dat geldt voor wat ‘extreem rechts’ genoemd wordt én voor voorlieden bij minderheden die niet meewerken aan integratie. Vandaar ook de verplichting tot inburgering, die overigens bar slecht wil lukken.
Er zijn gezaghebbende bestuurders die Nederlanders die tegen de multicultuur zijn, liefst tot een heropvoedingscursus, tot een soort hersenspoeling willen verplichten en hen de uitoefening van het beroep van dokter of leraar willen ontzeggen.
Onvrijheid van meningsuiting is nu eerder regel dan uitzondering geworden in Nederland; eerst even nagaan of het wel politiek correct is wat men wil zeggen. De vergelijking van homofielen met "dieven" door Leen van Dijke (CU), met de Bijbel als bron, wordt opnieuw bekeken.

‘Nederlandse’ normen en waarden, en islamitische emancipatie

Ondertussen is door dit uitdagende zelfbewuste islamitische optreden – de imam verscheen bij de minister in witte Moorse pij – indirect wel de vraag gesteld aan Nederland wat het met zichzelf nog wil, let wel: door ‘buitenlanders’ ! Roger van Boxtel, minister van Integratiebeleid, vraagt hen aanpassing aan de ‘Nederlandse’ normen en waarden en inburgering terwijl hij in wezen zichzelf en zijn zogenaamd 'gekwetste' linksliberale medebestuurders moet bevragen! Wat hebben zijzelf voor hun nederige land en volk gedaan??
De Nederlandse gezagselite met haar klassegebonden eigendunk heeft geen enkel respect getoond voor de eigen etnische gemeenschap, ze verloochent die telkens. Juist dat hebben de islamieten met hun geheel andere gemeenschapszin erg goed aangevoeld, en buiten ze volop uit.
Tonca, voorzitter van de Turkse koepel TICF van moskeeën beheerd door Diyanet het Turkse ministerie van Religieuze Zaken, wijt de "overdreven reactie" van de regering aan "etnocentrisme", dat ervan uitgaat dat "de Nederlandse samenleving het wel beter weet". Tonca weet heel goed dat het precies omgekeerd is, maar maakt meteen misbruik van het psychisme van Nederlandse zelfhaat. Bovendien stelt hij, als woordvoerder van een religieuze koepel, zich door de Staat niets te hoeven laten gezeggen. Eendere uitspraken doet A. Menebhi van de zich ‘euromediterraan’ noemende organisatie EMCEMO.

Behoud van de eigen etnische groep

Ze willen ‘zichzelf blijven’ in hechte etnisch-religieuze gemeenschappen en kunnen zich hiervoor beroepen op het gevoerde Nederlandse apartheidsbeleid: op onderricht in eigen taal en cultuur, op soevereiniteit. In eigen (geloofs)kring en – op vele terreinen – op het oude, naar richting verzuilde staatsbeleid. En ze trachten hun jongeren bijeen te houden binnen de eigen groep, jongeren onderwie er zijn die kennelijk menen dat ze – los van het ouderlijk gezag, maar met de ouderlijke blik van diepe verachting jegens een gehate, zedeloze samenleving van huns inziens minderwaardige mensen -, hun wilde lusten, met name op vrouwen, dieren en homofielen mogen botvieren en zich op velerlei manieren mogen misdragen. Wellicht schuilt er vanuit hun etnisch-religieuze kijk, ondermeer op hun eigen toestand en toekomst hier, tevens een soort wraakneming, een verdraaide heerszucht in?
Of zou het soms een boetedoening vanwege schaamte zijn, daar sommigen zich plegen aan te bieden als schandknaap? Juist dit laatste wekt, ook wel begrijpelijk, de toorn op van de imam, die - bezien vanuit de Koran - zijn geloofsgenoten moet vermanen om op te passen voor zedeloosheid en homosexualiteit ziet als schadelijk en gevaarlijk voor de gemeenschap. Hij roept ze tot de orde, maar trapt hiermee tegelijk links, liberaal Nederland op de ziel aangaande homofielen; en tja...., met zijn racistische generalisatie, feitelijk op de ziel van geheel Nederland.

De multiculturele gedoogcultuur, de praktijk der elites

Hij kon dit bijna onbetrapt doen vanwege de verloochening van eigenwaarde en nationaal volksbesef binnen de Nederlandse samenleving. Het is nog maar de vraag of hij daadwerkelijk wordt bestraft en voor wat? Blijkens de scherpe bestraffing van autochtonen met kritiek op de multicultuur door de oude richting-verzuilde en de nieuwe klasse-herzuilde elites en uitgaande van de multiculturalistische gedoogcultuur jegens wandaden en uitspraken van allochtonen, hoefde hij op voorhand nauwelijks iets te duchten. Het inheemse volk is de duimschroeven aangedraaid, geestelijk en almeer stoffelijk, ter wille van de volprezen "multiculturele samenleving" het ideaal der elites, waarvoor alles mocht wijken.

De autochtone marginalisering

Politiek hebben veel Nederlanders in hun eigen land bijna niets meer te zeggen; de publieke zaak is aan hen onttrokken door de partijpolitieke kongsie van zaakwaarnemers die vooral speciale belangengroepen dienen, niet in het minst de migratiemaffia. De goegemeente is voor deze kongsie goed genoeg voor het binnenhalen van zoveel mogelijk belastinginkomsten, maar verder van weinig belang; ze is gemarginaliseerd in het politieke krachtenspel. Deze marginalisering schrijdt verder, waarbij zelfbewuste hechte allochtone gemeenschappen de geestelijke, sociale en fysieke ruimte krijgen en ook de financiën waarvoor anderen, te weten de meeste autochtonen, moeten inleveren. Het gevaar dreigt dat zekere belangengroepen zelfs zover kunnen gaan dat ze Nederlanders zonder gedegen zaakvertegenwoordiging, na deze de polder in te hebben doen sturen, echt het land uit kunnen laten treiteren middels de inzet van het neoliberale gezag dat het makke volk wel stuurt. Veel binnensteden zijn al ongeveer ingenomen, door immigranten en kapitaalbezitters.

Wie is het volk, van wie is de Staat?

In deze tijd wordt de vraag actueler dan ooit van welk volk de staat nu eigenlijk is, en wie tot dit volk behoren, wie zich nog vertegenwoordigd kunnen weten? De grote massa van dit eigenaardige volk laat zich gewillig sturen terwijl het cultureel en materieel weinig meer over zichzelf te beschikken heeft; het lijdt in wezen. Heel concreet: Voor wie niet in beeld is, wie zich bijvoorbeeld bij de verdelingen van lasten niet naar gerechtigheid behandeld weet, voor wie nooit aan het woord is, naar wie niet geluisterd wordt, zijn de huidige Staat, het koningshuis, de instituties en de (semi)-publieke organisaties geen vanzelfsprekend gezag meer; dit in tegenstelling tot wat verontruste conservatieven, rechtse politici, de goegemeente willen laten geloven en vinden. Het gezag is immers meestens een geldafpersende, onderdrukkende overheid geworden met een intens huichelachtige moraal, die de bevolking elk jaar een half jaar laat werken voor de staatskas: een soort roversmaffia. De politieke kaste kan voorlopig een nep-organisatie als Leefbaar Nederland als gerede bliksemafleider gebruiken. Ze volhardt op haar beproefde weg door het weglopen van haar partijleden te bestrijden met het uit de staatsruif pakken van extra geld voor hun partijen en door afwijkende, eigenwijze meningen te laten bestraffen door een gewillige rechtsprekende macht.

Voorlopige vooruitzichten

Vast staat nu wel, dat – totaal anders dan het geval is bij de goegemeente van gewone Nederlanders – allochtone organisaties zich niet laten marginaliseren en een flink deel van de leefruimte in de meest brede zin des woords zullen opeisen. In toenemende mate manifesteren ze zich al in politieke paartijen, publieke besturen en overheidsorganen. Wellicht zullen ze zichzelf, indien nodig, partijpolitiek manifesteren. Ze weten hun plek te veroveren en hun belangen voorop te stellen. En ze weten uit het verleden dat de Nederlandse elites buitengewoon gevoelig zijn voor hun verlangens en dat ze deze kunnen bespelen.
Hoe zal de Nederlandse goegemeente hierop reageren? Met opgedrongen landverlating ! En – gezien haar vluchtgedrag tot dusver – lauw en laf, en onderhuids soms ziedend. Ik denk dat er in voorkomende gevallen van weerbarstig gedrag nog harder onderdrukt wordt dan gewoonlijk, en dat bij burgertwisten opstandige Nederlanders een makkelijke prooi worden voor gezagshandhavers en paramilities. Gelegitimeerd geweld in naam van een schertsdemocratie. Niet dat ik zulk verzet verwacht, want zolang het de jongeren sociaal-economisch nog voor de wind gaat en het gros zich schikt in het verblijf op klamme suburbane terreinen in de polders volgens gelikte leefstijlpatronen, gebeurt er niets.

Mart Giesen

 


Terug naar Hoofdblad Heemland

Terug naar Heemland 21, Ten geleide

Terug naar Heemland 2001, 19-22

Terug naar Heemland 21 De Imam

Naar Heemland 21, Beschouwingen

 

 

Naar Heemland 20, Strenge politiek zonder zorgen

Naar Heemland 22, Een andere kijk op Nederlanderhaat