HEEMLAND 12

 

BOEKBESPREKING

 

Botsende beschavingen

Onze "multiculturele samenleving", zo naarstig nagestreefd door onze linkse intelligentsia, blijkt helaas steeds meer een gewelddadige samenleving te worden, met langdurige en diepgaande conflicten. Vreemd is dat niet. Ons land wordt steeds meer een afspiegeling van de wereld met al zijn culturen, en, zoals we elk journaal kunnen zien, is deze wereld bepaald niet vreedzaam. Verschillende culturen botsen.

Over deze thematiek is vorig jaar een interessant boek verschenen, "Botsende beschavingen" van Samuel Huntington. In dit boek, dat grotendeels gaat over de internationale situatie, gaat hij in op kernvragen over culturele verschillen. "Waarom zouden culturele verwantschappen stimulerend werken op de samenwerking en de samenhang tussen volkeren, terwijl culturele verschillen juist tot een kloof en tot conflicten leiden?", zo vraagt Huntington zich af.
De vraagstelling verraadt al dat de schrijver niet warm loopt voor een multiculturele samenleving. Hij onderscheidt meerdere culturele beschavingen in de wereld, zoals de Chinese en de Hindoeïstische, maar we zullen hier vooral ingaan op de twee culturen die ons het meest interesseren: de westerse en de islamitische beschaving. De westerse beschaving heeft de wereld lange tijd overheerst, maar is nu duidelijk op de terugtocht. De islamitische beschaving is duidelijk aan een heropleving bezig. Denk daarbij niet alleen aan het fundamentalisme, maar vooral aan de enorme bevolkingsgroei in de islamitische landen. Gecombineerd met een economie die deze bevolkingsgroei niet kan bijhouden, leidt dit tot een migratie naar het westen.

Kortom, de Islamitische beschaving is op dit moment duidelijk expansionistisch, een beeld wat wij in Nederland helaas kunnen onderschrijven, getuige de vele moskeeën die hier worden gebouwd. Huntington geeft een negatief oordeel over deze expansie. In een met veel grafieken ondersteund betoog geeft hij aan dat de moslimlanden betrokken zijn bij veel meer oorlogen dan welke andere beschaving dan ook. Bij de 50 gewapende conflicten in de wereld in jaren ’93 en ’94 waren er in 26 gevallen moslimlanden betrokken! Bovendien zijn de oorlogen waarin moslims betrokken zijn wreder, kosten ze meer doden en bovendien wordt er in de moslimlanden sneller naar de wapens gegrepen. Dat leidt tot Huntingtons conclusie dat "de grenzen van de Islam met bloed besmeurd zijn". Mij lijkt dit een conclusie waar ik uit eigen ervaring van harte meer kan instemmen. Ook in Nederland zien we dat conflicten tussen autochtonen en islamitische allochtonen snel uit de hand lopen.

Daarnaast zijn er volgens Huntington nog enkele andere factoren waardoor er conflicten tussen culturen ontstaan: een groot verschil in bevolkingsgroei tussen twee groepen, waardor het evenwicht verbroken wordt en het percentage jeugdigen (15 – 24 jarigen) van een bevolkingsgroep dat in hoge mate voorspellend blijkt te zijn voor het gebruik van geweld.

Zijn wetenschappelijk inzicht klinkt voor Nederland niet hoopvol. Aan alle voorwaarden voor een toekomt vol conflicten wordt voldaan; een jeugdige, snel groeiende moslimbevolking,die ongetwijfeld haar deel van Nederland zal gaan opeisen, zo niet goedschiks, dan kwaadschiks. Huntington ziet de toekomst van Europa dan ook niet onverdeeld positief. Hij verwacht dat hier in Europa landen zullen ontstaan die bevolkingsgroepen uit twee beschavingen zullen huisvesten, de westerse en de islamitische, en dat daardoor diep in zichzelf verdeelde laden zullen ontstaan.

Tot slot nog een citaat uit dit boek: "De ene, absoluut zekere manier om deze natie te gronde te richten, om zelfs zijn voortbestaan als zodanig onmogelijk te maken, zou zijn dat we toelieten dat het een warboel van kibbelende nationaliteiten zou worden..... De geschiedenis leert dat landen die zo zijn opgebouwd nooit lang zullen standhouden als een samenhangende samenleving." Sociale cohaesie, het motto van "progressieven", is onverenigbaar met sterke multiculturaliteit.


Kortom een waarschuwend boek, dat op een bepaalde manier verrassend goed aansluit bij het eerder door mij besproken "De ondergang van Nederland" van Mohammed Rasoel. Daarin beschrijft de in Nederland wonende varieté-artiest en moslim Rasoel dat volgens hem een vreedzame samenleving met moslims in Nederland niet mogelijk is en uiteindelijk leidt tot de ondergang van Nederland. Huntington, een wetenschapper komt via een heel andere weg uiteindelijk tot min of meer dezelfde conclusie. Voor de lezers die het boek eventueel willen aanschaffen, "Botsende beschavingen" pretendeert een wetenschappelijk boek te zijn, maar is toch vlot leesbaar, ook voor mensen die geen wetenschappelijke achtergrond hebben.

E. den Hollander

Samuel Huntington "Botsende beschavingen" (1997) uitgeverij Anthos ISBN 90-41-40228-4 prijs ƒ 49,90

 

INGEZONDEN

Janmaat

Datgene wat U in het korte artikel "Partijpolitiek" op pagina 15 van het 11de nummer van "Heemland" over Janmaat zegt doet geen enkel recht aan de kwalijke rol die hij heeft gespeeld bij het verdwijnen van de nationale stroming uit de Nederlandse politiek en in het bijzonder uit de vertegenwoordigde lichamen. Waar U schrijft dat Janmaat op unieke en onnavolgbare wijze de ombouw tot een multiculturele samenleving heeft gehekeld is dat voor hen die de waarheid kennen een grove leugen. En dat hem hiervoor niets dan lof toekomt evenzeer. Janmaat is zowel wat zijn rol in de Tweede Kamer als wat zijn televisieoptreden betreft nooit uitgestegen boven het produceren van losse flodders. Van een doordachte studie en verdere aanpak was geen sprake. En wat de noodzakelijke uitbouw van de partij betreft heeft hij volledig verstek laten gaan. Hij heeft de nationale stroming opgeofferd aan zijn machtswellust, eerzucht en geldzucht. mensen die deze achtergrond niet kennen worden door uw bovengenoemde loftuitingen op het verkeerde been gezet. Uw woorden miskennen het gevaar dat Janmaat in het bijzonder voor de nationale stroming zelf vormt. Hij verdient in feite geen enkele lof. (door de redactie bekort)

dr. W.J. Bruyn

Naschrift van de redactie: het door de heer Bruyn vanwege deze ene milde passage bekritiseerde artikel is voorwie de gehele tekst leest, géén lofrede op de heer Janmaat te noemen.

 

naar Heemland 13, Ten geleide

 

 

einde van Heemland 12

Naar Heemland 13, Ten geleide

e-post: heemland@heemland.nl